dokumentujemy wszystkimi dostępnymi zmysłami, które uwikłane biologicznie ustanawiają granicę możliwej najmniejszej ingerencji w rzeczywistość tworząc jej dostępny obraz.
wspomnienie : dokument : podległe jest zasadom rekonstrukcji mentalnej [ jakby wspomnienia : udokumentowanie naszego trwania : tworzą się w głowie tak jakbyśmy je widzieli, czuli, słyszeli, mimo że rzeczywiście nie percypujemy niczego. na przykład teraz rekonstruuję mentalnie pierwsze moje wyjście do zoo z babcią i widzę słonia mimo że rzeczywiście go chyba nie widzę ]
ten proces w większej mierze podlega porządkowi estetycznemu niż porządkowi rzeczywistemu. rekonstrukcja estetyczna polega na przypominaniu sobie wszelkich zarejestrowanych wartości rzeczywistych w sposób zniekształcony przez emocje [słoń wydaje mi się olbrzymi mimo że wcale nie był, dzień upalny mimo że było chłodno, a zoo ciągnęło się po horyzont mimo że kończyło się 500 m dalej] . dokumentowanie estetyczne to rejestrowanie rzeczywistości przez ukazanie jej najdotkliwszych wartości i próba rekonstrukcji tych wartości.
dlatego wszelkie zniekształcenia tego co percypowane nadal są dokumentacją samego zjawiska [ nieostry obraz, zagłuszone dźwięki, zbyt silny smak ].
ludzka percepcja ociera się o rzeczywistość nigdy do niej nie docierając dlatego jedna z najważniejszych właściwości ludzkiego umysłu jaką jest zdolność dokumentowania może tę rzeczywistość zniekształcać i rekonstruować ją w oparciu o emocje.
wspomnienia związane są tylko i wyłącznie z estetyką.
estetyka to emocje.
agatka, taką ją pamiętam, taką ją udokumentowałem.
dokument jako forma : rodzaj : założenie nie musi być zgodny z tym co widzimy słyszymy czujemy. musi być zgodny z tym jak widzimy słyszymy czujemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz